آغاز طراحی گرافیک در اروپا بخش دوم

برای مطالعه‌ی بخش اول اینجا کلیک کنید

هم‌زمان با «موریس» و «وان د ولده» بسیاری از طراحان و هنرمندان وین نیز درزمینهٔ های مختلف هنری فعالیت داشتند. «گوستاو کلیمت» Gustav Kilmt که در چاپخانه فعالیت داشت و در تزیین ساختمان‌های وین جدید نیز از مشاورت او استفاده می‌شد، از سبک‌ها فاصله گرفت و انجمن طراحانی به نام «زتسه سیون» Secessionist به راه انداخت. طرح «کلیمت برای روی جلد کاتالوگ اولین نمایشگاه انجمن زتسه سیون» در ۱۸۹۸ تحت تأثیر پوسترهای «بردسلی» دارای کادر مستطیل عمودی، با زمینه‌ای سفید مانند صحنه تئاتر و طراحی کاملاً غیر قرینه و دارای خطوطی با یک ضخامت بود. این خطوط یکنواخت طراحی و حروف‌چینی اثر را منسجم کرد و آن را آماده تکثیر ساخت.

پوسترهای نمایشگاه‌های «زتسه سیون» زبانی گرافیکی با تنوع فوق‌العاده در طرز بیان ایجاد کردند که ترکیب‌بندی تصاویر، تزیینات و نوشته‌های آن ترکیبی بود از تأثیرات طراحی‌های ژاپنی آثار «بردسلی» و کتاب نظریات «والتر کرین» Walter Crane تصویرساز انگلیسی که در ۱۹۰۲ با نام «خط و فرم» Line and Form منتشر شد. در همان سال پوستر «آلفرد رولر» Alfred Roller برای چهاردهمین نمایشگاه «زتسه سیون» این سبک طراحی وینی را با طراحی فوق‌العاده متشکل عناصر طرح (مثل لباس، بال‌ها و مو و …) که به حالتی تزیینی، مانند پوسترهای «موشا» طراحی‌شده بود در معرض نمایش قرارداد. ازاینجا خطوط پرپیچ‌وخم سبک آرت نو ناپدید شدند و خطوط به‌جای نمایش عمق در پوستر بافت را به وجود آوردند. سطح پوستر نیز با استفاده از فضاهای هم‌اندازه سفید کاغذ در بین حروف و قسمت‌های سفید دیگر دارای اطلاعات پراهمیتی گشت که باقی سطح بافت‌دار را تحت تأثیر قرارداد.

در وین اشکال قراردادی حروف الفبا موضوعی برای ساده‌سازی و تخریب بی‌حد آن‌ها در ابداعات تزیینی شد و ناخوانا بودن آنان موردتوجه قرار گرفت. رودلف فون لاریش) Rudolf von Larisch استاد خط نسل قبل در کتاب خود به نام «الفبای تزیینی در خدمت هنر» Decorative Type in the Service of Art در ۱۸۹۹ حروف جدیدی را معرفی و نقد کرد. او طراحان چنین حروفی را به خاطر طراحی ضعیف حروف، چگونگی ترکیب و بیش‌ازحد تزیینی بودن آن‌ها سرزنش کرد. در همین زمان، لاریش طراحی حروفی را که توسط «اتو واگنر» Otto Wagner معمار سبک جدید وین که در ۱۸۹۹ به هنرمندان زتسه سیون پیوسته بود طراحی‌شده بود، تأیید کرد.

از آثار طراحی حروف «واگنر» می‌توان دو نمونه را مثال آورد که یکی از آن‌ها دارای طراحی هندسی‌تری نسبت به دیگری می‌باشد. حروفی که برای دفتر تلگراف «دی زایت» Diezeit طراحی‌شده نمونه‌ای بود که به آثار گرافیکی سبک وین شباهت حیرت‌انگیزی داشت. آنچه در طراحی حروف در این دهه به‌طور واضح قابل‌ملاحظه است، نقش مربع در طراحی حروف است. (طراحان حروف در دهه ۱۹۲۰ مجذوب کادر چهارگوش یا مربع‌مستطیل بودند. این چهارگوش‌ها برای طراحی نشانه «کارگاه وین» نیز استفاده شد. این کارگاه تولید و ساخت صنایع هنری دستی در ۱۹۰۳ توسط دستیار « اتو واگنر» به نام «ژوزف هافمن» Joseh Hoffman و طراح دیگری به نام «کلمن موزر» Koloman Moser، که هر دو در مدرسه هنر و صنایع‌دستی تدریس می‌نمودند، با همکاری دیگر طراحان این کارگاه «فریتس وارندورفر» Fritz Warndorfer که یک صنعتگر و همکار «چارلز رنه مکینتاش» و جمع آورنده طرح‌های «بردسلی» بود، تأسیس یافت. هرکدام از این طراحان برای نشان تجاری کارگاه، علائمی را پیشنهاد نمودند که کامل‌ترین آن‌ها توسط هافمن طراحی شد.

ادامه دارد…