توضیحات
نقاشی با آبرنگ:
نقاشی با آبرنگ یکی از هیجان انگیزترین تکنینک‌های نقاشی می‌باشد دلیل این موضوع میل به حرکت رنگ می‌باشد که این نقاشی را چالشی و هیجان انگیز می‌کند.
بهتر است بدانید که در تولید آبرنگ‌ها از رنگ‌دانه و نوعی ماده چسبنده حلال در آب (اغلب صمغ عربی) استفاده می‌شود. آبرنگ را به‌وسیله قلمو بر روی کاغذ، مقوا، پاپیروس و… بکار می‌برند. تفاوت اصلی آبرنگ با سایر رنگ‌ماده‌های پوششی این است که در آن سایه روشن‌ها با رقیق کردن رنگ ماده حاصل می‌شود و نه با رنگ سفید اضافه کردن.
آبرنگ مخلوطی از پودرهای مولد رنگ و مواد صمغی یا رزینی است که به تناسب نوع کاربردش به سه دسته تقسیم می شوند:
۱- آبرنگ‌های خشک (قرصی و بلوکی) : این مدل آبرنگ، از محبوب‌ترین و رایج‌ترین مدل‌ها در میان هنرمندان است. آبرنگ‌های قرصی بهترین انتخاب برای حمل و نقل می‌باشد. به آسانی در یک جعبه تعداد زیادی رنگ خواهید داشت، و از هرگونه آسیب به رنگ‌ها هم جلوگیری می‌شود. نکته حائز اهمیت این است که کنترل رنگ در زمان نقاشی با آبرنگ‌های قرصی بسیار آسان است. تمامی این ویژگی‌ها باعث این نوع آبرنگ، یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها در میان هنرمندان است. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که این نوع آبرنگ محبوبیت و فراگیری بیشتری داشته باشد.
۲- آبرنگ‌های تیوپی (مرطوب) : آبرنگ‌های تیوپی یا مرطوب برای نقاشان حرفه‌ای و علاقمندانی که به صورت مداوم نقاشی می‌کنند انتخاب بسیار مناسبی است. این نوع آبرنگ‌ها دارای رنگ‌ماده غنی‌تری هستند و سریع تر ساخته و آماده می‌شوند.همچنین توجه داشته باشید که آبرنگ‌های تیوپی در معرض هوا و نور کمتری قرار دارند، که این امر موجب افزایش مدت زمان استفاده از آنها می‌گردد.
۳- آبرنگ‌های مایع (جوهری) : این نوع آبرنگ که کمتر مورد استفاده است و در بین نقاشان آبرنگ نیز متدوال نمی‌باشد، آبرنگ جوهری یا اکولین شناخته شده می‌باشد. این نوع آبرنگ بیشتر برای تکنیک‌های مثل خلق نقاشی آبستره کاربرد دارد و در قوطی‌های شیشه‌ای و در طیف رنگی گسترده به فروش می‌رسد. اکولین‌ها بی‌واسطه از مواد رنگساز ساخته شده‌اند و بصورت محلول بکار می‌روند.
تاریخچه نقاشی با آبرنگ:
سابقه و تاریخ نقاشی آبرنگ بسیار کهن است و از اولین نقاشی‌ها می‌توان به نقاشی‌های درون غار اروپایی پله لیتیک و نگارنوشت‌های مصریان قدیم اشاره نمود. اوج نقاشی آبرنگ از زمان رنسانس شروع شده و تا به امروز ادامه دارد. نقاش آلمانی، آلبرشت دورر (۱۴۷۱-۱۵۲۸) اولین هنرمندی است که اوایل سده شانزدهم آبرنگ‌های از گیاهان، حیات وحش و مناظر نقاشی کرده است که در راستای مطالعات و تحقیقات نقاشی شده بودند، از این رو به عنوان یکی از اولین توسعه دهندگان این هنر یاد می‌شود.
یک مکتب مهم نقاشی با آبرنگ در آلمان به وسیله هانس بول (۱۵۳۴-۱۵۹۳) به عنوان بخشی از رنسانس دور، رهبری می‌شده است. پس از فراز و نشیب‌های بسیار در سال ۱۸۳۲ هنرمندانی همچون ویلیام وینزور و هنری نیوتن با ابداعی جدید موسوم به آبرنگ مرطوب شروع به کار کردند و پایه‌گذار تولید رنگ‌های قرصی شدند.
آبرنگ به صورت گسترده توسط نقاشان دوره باروک و برای پیش طرح، کپیه‌ها و طراحی‌های بزرگ استفاده می‌شده. از اولین هنرمندانی که از این رنگ ماده استفاده می‌کرده‌اند می‌توان به وان دایک (در دوران اقامت در انگلستان)، کلود لورین، جیووانی بنه دتو کاستیلیونه، و بسیاری هنرمندان هلندی و فلمینگی اشاره نمود.
تاریخچه نگارگری با آبرنگ در ایران :
شیوه نگارگری کهن ایرانیان خود نوعی نگارگری با آبرنگ بوده است ولی سابقه اصطلاح «آبرنگ» که ترجمه آکوارل فرانسوی است از اواسط دوران صفویه می‌باشد همچنین ایرانیان نام و اصطلاح ویژه‌ای برای این نوع نگارگری به کار نمی‌بردنداند. می‌توان گفت از زمان شروع نقاشی با شیوه نوین آبرنگ در اروپا این شیوه راه خود را نیز به ایران باز کرده و در نگارگری به کار گرفته شده است.
نخستین روابط بازرگانی و سیاسی ایران با کشورهای اروپایی در دوران صفویان گسترش یافت و با مسافرت نمایندگان و فرستادگان، مبلغان مسیحی و هنرمندان اروپایی به ایران بسیاری از مظاهر فرهنگی نوین اروپا در ایران شناخته شد. قدیمی‌ترین نمونه نگاره‌های آبرنگ به شیوه نوین در ایران متعلق به تک چهره سلطان (یعقوب آق قویونلو ) ۸۹۶ق/۱۴۹۱م است که هم اکنون در موزه هنرهای تزیینی در تهران نگهداری می‌شود. این تک چهره آبرنگ بسیار زنده و استادانه پرداخته شده است. می‌توان گفت این نخستین قدم موفق در کاربرد شیوه آبرنگ در نگارگری ایران است.
علاوه بر این تک چهره نفوذ شیوه آبرنگ غربی را در بعضی از آثار کمال الدین بهزاد یا آثار منسوب به او نیز می‌توان یافت. آشکارترین این نمونه‌ها نگاره درویشی به حالت نشسته از روبرو است. همچنین نگاره جنگ شتران که وجود سایه روشن در چهره و جامعه درویش و حجم دادن (بعد بخشیدن) به تنه شتران همه حکایت از گونه‌ای تاثیر پذیری از نگارگری غربی می‌کند. علاقه به هنر آبرنگ و به ویژه نگارگری غربی از همان نخستین سال‌ها پادشاهی خاندان صفوی در ایران پدیدار شده است.
این دوره درمدرسه ی آزاد هنری کاشانه هنر :
استاد این دوره:
الهام ایزدی
طول مدت دوره:
۲۵ ساعت (۱۰جلسه ۲٫۳۰ ساعته)
چارت درسی این دوره:
- آشنایی با وسایل ، شناخت قلموها و مقواهای مختلف و بافت هایی که می توان به وسیله ی آنها ایجاد کرد.
- آشنایی و کار با رنگ و غلظت های مختلف رنگ ، نحوه ی چسباندن مقوا روی شاسی .
- تمرین هایی برای درک نور و سایه و غلظت های رنگ
- آموزش تکنیک های خیس در خیس، خیس در خشک ، خشک در خشک و..
- تمرین از روی طرح های مختلف با موضوعات مختلف
